بزرگنمايي:

آریا بانو - همسران جوانی که دچار اختلافات شدید هستند، این جمله را از دیگران می‌شنوند: نگران نباش! کمی که گذشت، اوضاع بهتر می‌شود و اخلاق همسرت خوب خواهد شد. این پیش‌بینی ممکن است در مواردی درست از آب دربیاید ولی مبنای علمی ندارد.

برای چند لحظه به زندگی مشترک خود فکر کنید! آخرین باری که با همسرتان مشاجره داشته اید، مربوط به چه زمانی می شود؟ فواصل زمانی اختلاف نظرهای شدید و درگیری های معمول برای شما و همسرتان چقدر است؟ تحقیقات جدید در این زمینه نشان داده اند که میزان مشاجره میان همسران با گذشت زمان و حتی با محرک های به ظاهر مثبت مانند تولد فرزند نیز تغییر چندانی نخواهد کرد.
نگاهی علمی به روابط همسران
آمار و ارقام حاصل از مطالعه ای 20 ساله (سال 1980 الی 2000) با بررسی مداوم روی 1000 زوج نشان داد: 16 درصد از زوجین اختلافات زناشویی محدودی را گزارش کرده اند. 60 درصد نیز از نظر سطح مشاجره در زندگی مشترک به گروه "میانه یا معتدل" تعلق دارند. این در حالی است که 22 درصد از همسران به آرامش روانی مطلوب در حیات زناشویی خود دست نیافته اند.
به گفته Claire Kamp Dush، سرپرست پژوهش مذکور و استادیار تکامل انسان/ دانش خانواده از دانشگاه ایالتی اوهایو، اختلافات زناشویی با گذشت زمان چندان دستخوش تغییر و تحول نخواهند شد.
وی ادامه می دهد: تنها کاهشی جزئی طی آخرین سال‌های مطالعه در سطح مشاجرات زندگی مشترک در زوجین مورد بررسی، مشاهده شده است. این روند کاهشی در خصوص همسرانی که در دوران جوانی مشکلات شدیدتری با یکدیگر داشتند، بیشتر بوده است. با این حال همچنان نمی‌توان گفت که تغییرات قابل توجه بوده‌اند. یافته‌های کامل این پژوهش در مجله مسائل خانواده در دسترس هستند.
بر اساس نتایج به عمل آمده، Dush هر یک از شرکت کنندگان را در یکی از سه گروه "ازدواج پر تنش، ازدواج معتدل و ازدواج کم تنش" دسته‌بندی کرد.
آنهایی که در دسته ازدواج کم تنش جای گرفته بودند، رمز موفقیت خود را مشارکت در امر تصمیم‌گیری با همسر اعلام کردند.
Dush می‌گوید: شاید از خواندن این جمله تعجب کرده باشید زیرا اغلب تصور می شود که تصمیم گیری به صورت مشترک با فردی دیگر، خود زمینه را برای بروز اختلاف نظر بیشتر و مشکل آفرینی هموار می کند. اما مطالعات علمی نشان داده اند که بر عکس، همکاری میان زوجین در امر تصمیم گیری، آنها را به یکدیگر نزدیک تر خواهد کرد.
همچنین بر اساس یافته‌های مطالعه، یکی دیگر از فاکتورهایی که منتج به تضمین سلامت زندگی مشترک می‌شود، روحیه مثبت زوجین و خصیصه رفتاری "آسان گیر" بودن آنها است. افرادی که سطوح کمتری از استرس، اضطراب و منفی نگری را به رابطه خود راه می‌دهند، عملکرد به نسبت موفق‌تری دارند.
دانشمندان و روانشناسان به منظور آن که بتوانند با شفافیت بیشتری ارتباط بین خوشبختی کلی در زندگی زناشویی و اختلافات میان زوجین را تفسیر کنند، یک سیستم طبقه بندی فراگیر را توسعه داده اند. بر اساس این سیستم هر ازدواجی در یکی از چهار گروه زیر جای می گیرد:
- بی ثبات
- اعتدال گرا
- خصومت آمیز
- پرهیزگر
طی تمامی مراحل مطالعه نام برده، کمترین میزان تعارضات زناشویی در گروه ازدواج های اعتدال گرا دیده شد. آنها به طرز شگفت انگیزی به حقوق یکدیگر در امر تصمیم گیری و همکاری متقابل اعتقاد داشتند. به همین دلیل معمولا در بدترین حالت، سطح اختلافات آنها میانه و سطح شادمانی و رضایت از رابطه بالا یا معتدل بوده است. حدود 54 درصد از زوج هایی که در این پژوهش حضور داشتند، به گروه اعتدال گرا تعلق گرفتند و آمار طلاق در آنها بسیار پایین بود.
6 درصد از سهم مطالعه نیز به گروه پرهیزگر اختصاص یافت که اغلب شامل ازدواج هایی با پس زمینه سنتی تر بود. در ازدواج های پرهیزگر، مرد فعالیت خاصی در امور مربوط به خانه ندارد و هر یک از زوجین با وجود اختلافات مختلف معتقد به زندگی زیر یک سقف هستند. این دسته از همسران حاضر در مطالعه، شدیدا به نقش‌های جنسیتی سنتی اعتقاد داشتند و تلاش می‌کردند به منظور حفظ زندگی مشترک خود تا جایی که ممکن است از درگیری پرهیز کنند.
در ادامه مشخص شد که 20 درصد از شرکت کنندگان بررسی شده به گروه ازدواج‌های بی‌ثبات تعلق دارند. گفتنی است که سطح شادمانی و رضایت از رابطه زناشویی و همچنین سطح تعارضات زندگی مشترک در این دسته، هر دو بالا یا میانه بوده است. در واقع در این گروه همان طور که از نامش پیداست، گاهی اوقات شاهد درگیری های شدید هستیم و در برخی از مواقع نیز زوجین از رابطه خود راضی هستند. بدین ترتیب یک وضعیت نسبتا با ثبات وجود ندارد و ادامه زندگی مشترک معمولا با مشکل مواجه می شود. مابقی نیز در گروه خصومت آمیز قرار داشتند که بیشترین میزان طلاق نیز مربوط به همین زوجین بود.
به عقیده Dush هر چند که زوج ها در ازدواج های اعتدال گرا و پرهیزگر سطوح پایین تری از اختلاف را تجربه می کنند، اما نوع اعتدال گرا سالم ترین حالتی است که می تواند برای یک زندگی مشترک رخ دهد. زیرا فرار دائم از اظهار نظر به واسطه ترس از ایجاد تعارض، همسران را در زمینه های دیگر نیز از هم دور خواهد کرد. اطلاعات تکمیلی این پژوهش توسط موسسه علوم اجتماعی دانشگاه کرنل منتشر شده است.
سه توصیه کاربردی
1 - همسران جوانی که دچار اختلافات شدید هستند، معمولاً این جمله را از دیگران می شنوند: نگران نباش! کمی که گذشت، اوضاع بهتر می شود و اخلاق همسرت خوب خواهد شد.
این پیش بینی ممکن است در مواردی درست از آب دربیاید ولی مبنای علمی قطعی ندارد. بنابراین، به امید واهی بهبود معجزه آسای امور نباشید و تصمیمات خود را بر مبنای واقعیت بگیرید.
2 - این که به زوج های دارای اختلافات شدید می گویند بچه بیاورید تا زندگی تان ثبات و صمیمیت پیدا کند نیز مبنای علمی ندارد. هرگز به امید بهبود روابط با همسر، فرزند نیاورید.
3 - با توجه به این 4 مدل ازدواج، بکوشید حدس بزنید زندگی مشترک شما در کدام طبقه می گنجد و بر اساس آن برای زندگی و آینده تان تصمیم بگیرید و در این میان از مشاوران خانواده نیز کمک بگیرید.