بزرگنمايي:

آریا بانو -
علاقه کارگردان «دنیای شیرین» برای بازگشت به تلویزیون
٣٥٧
٠
تسنیم / بازیگرِ پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون دوست دارد برای کودک و نوجوان رسانه‌ ملی، سریال یا فیلمی بسازد.
بهروز بقایی بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی است زاده سال 1332. او در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشکده هنرهای دراماتیک تهران تحصیل کرده و در کارهای مختلف سینمایی و تلویزیونی حضور داشته است. از جمله کارهای سینمایی که بقایی در آن حضور داشته می‌توان به سیب و سلما، به‌وقت خماری، یک وجب از آسمان، هفت‌سنگ، پاییز بلند، پرواز پنجم ژوئن، شناسایی و تاریخ‌سازان اشاره کرد.
بقایی و تئاتر
حضور وی در تئاترهای لبخند باشکوه آقای گیل و تنها راه ممکن را نیز نباید از یاد برد. همچنین بقایی در کارهای تلویزیونی متعددی از جمله برنامه خندوانه، به کجا چنین شتابان، بزرگمرد کوچک، توی گوش سالمم زمزمه کن، نیمکت، دیروز امروز فردا، حیاط خلوت، دوستانه، داستان‌های نوروز و... حضور داشته است.
کارگردانی‌های بهروز
خوب است بدانید که بقایی سابقه کارگردانی در آثاری مانند توپ گرد، تازه چه‌خبر همسایه، نوروزی‌ها، آقای حسابی، دنیای شیرین دریا، دنیای شیرین، ماه مهربان، نوعی‌دیگر و... را در کارنامه هنری‌اش دارد
میجر فن‌پاشن «کوچک جنگلی»
از همه این مسائل که بگذریم می‌رسیم به نقش بهروز بقایی در سریال کوچک جنگلی. وی در این سریال ایفاگر نقش «میجر فن‌پاشن» است، فردی که تأثیر زیادی در نهضت میرزا دارد. به‌گفته بقایی همین موضوع نیز از جمله جذابیت‌های این نقش برای وی بوده است. به‌طور کلی می‌توان گفت که کوچک جنگلی از جمله سریال‌های مهمی است که بقایی در آن ایفای نقش کرده است.
این سریال به نهضت میرزا کوچک‌خان جنگلی می‌پردازد و به‌نوعی روایتگر این واقعه تاریخی است. سریال به‌کارگردانی بهروز افخمی و در ژانر تاریخی، حماسی و سیاسی در دهه 60 ساخته شد و توانست مخاطبان زیادی را به‌سوی خود جلب کند. این سریال از آی‌فیلم2 هم توانست مخاطبان تاجیکستانی و افغانستانی را جذب خود کند. اما بهروز حدود 10 سال به‌دلیل پشت‌سر گذاشتن دو سکته قلبی و مغزی سخت بیمار بود و حالا با کسب بهبودی مجدد به صحنه هنری و تخصصی خود برگشته اما یکی از شاخص‌ترین کارهای این هنرمند حضور در «کوچک جنگلی» بود.
مستندی در بزرگداشت بهروز بقایی/ دوست دارم دوباره تلویزیونی شوم
بهروز بقایی این روزها بازی در نمایش «آپرکات» را پشت‌سر گذاشته و به خبرنگار تسنیم می‌گوید که از هر روزی بیشتر علاقه دارد برای تلویزیون کار کودک و نوجوان بسازد. البته یک مستندی درباره زندگی شخصی و کاری‌اش تحت عنوان «با تشکر از خانواده رجبی» در حال ساخت است. بقایی درباره این مستند، گفت: «خانواده رجبی» عنوانی است که پایان تیتراژهای کارهای بیژن بیرنگ مثل سریال "همسران" و "نوعی دیگر"، "خانه سبز" و "سرزمین سبز" یا "سیب خنده" ساخته می‌شود. این مستند به‌گونه‌ای بزرگداشتی از زندگی شخصی و هنری بنده است.
در ادامه مشروح این گپ‌وگفت را می‌خوانید:
*بازی در کارهای حماسی و تاریخی مانند «کوچک جنگلی» چه حال‌وهوایی دارد؟
بازی در این گونه سریال‌ها یک نوع اضطراب شیرین دارد، به‌ویژه اگر کار مربوط به تاریخ معاصر باشد، یادآوری خاطرات گذشته است. چه‌بسا اکنون افرادی هنوز زنده باشند و خاطرات این برهه تاریخی را به‌یاد داشته باشند. کار کردن در سریالی که ممکن است افرادی در جامعه باشند که آن وقایع را به‌یاد داشته باشند، جالب است. در این سریال‌ها تلخ و شیرینی‌های گذشته تداعی می‌شود، به‌طور کلی حال‌وهوای خاصی دارد. از سوی دیگر، کارهای تاریخی به‌نوعی ادای دین به گذشتگان است. مخصوصاً کارکردن در سریالی مانند کوچک جنگلی که فردی وطن‌پرست است و برای حفاظت از این آب و خاک اقداماتی انجام می‌دهد، خالی از لطف نیست.
*به‌نظرتان تا چه‌اندازه فضاسازی در سریال کوچک جنگلی به‌خوبی صورت گرفت و چقدر مردم با آن ارتباط برقرار کردند؟
به‌نظر من فضاسازی در این کار خوب از آب درآمد. این سریال فیلمنامه قوی داشت، بازیگران خوبی هم در آن حضور داشتند. تمام این موارد دست به دست هم داد تا فضاسازی خوب باشد و بینندگان کار را دوست داشته باشند.
*نقش شما در این سریال چه ویژگی‌های بارزی داشت؟ منظورم این است که؛ شما به‌عنوان یک بازیگر باید چه ویژگی‌هایی را در قالب این نقش به‌نمایش می‌گذاشتید؟
فردی که من نقشش را ایفا کردم، کسی بود که کمک زیادی به نهضت میرزا کوچک خان جنگلی کرد. به‌طور کلی، جذابیت این نقش هم برای من همین بود. او از افراد تأثیرگذار در نهضت میرزا بود و به همین دلیل در این سریال اهمیت زیادی داشت.
*ساخت سریال‌های تاریخی و به‌ویژه تاریخ معاصر چه سختی‌ها و احیاناً جذابیت‌هایی دارد؟
یکی از مهمترین سختی‌هایی که کارهای تاریخی دارد این است که مردم نسبت به این سریال و آنچه در آن رخ می‌دهد، ذهنیت دارند، بنابراین، به‌محض اینکه کوچکترین اتفاق منفی در سریال بیفتد و کم‌کاری صورت بگیرد، واکنش نشان می‌دهند، به‌ویژه تاریخ معاصر سختی‌اش بیشتر است، زیرا مردم نسبت به آن ذهنیت بیشتری دارند، اتفاقاً همین موضوع سریال‌های تاریخی را جذاب می‌کند. باید کارگردان، بازیگران و دیگر عوامل سریال حواس‌شان کاملاً جمع باشد تا اشتباهی رخ ندهد، همین مسئله باعث می‌شود که کار جذاب باشد.
*نقاط قوت این سریال چه بود؟
از آنجا که ساخت این سریال مربوط به چندین سال پیش است الآن کاملاً حضور ذهن ندارم. امّا از جمله نقاط قوت این سریال می‌توان به فیلمنامه قوی آن اشاره کرد. فیلمنامه و قصه، اساس هر سریالی هستند. اگر فیلمنامه قوی باشد می‌توان پیش‌بینی کرد که کار خوبی را شاهد باشیم. البته باید کارگردان خوبی هم باشد که این فیلمنامه قوی را تبدیل به سریالی ماندگار کند، بهروز افخمی به‌خوبی این کار را انجام دادند. موضوع سوم این است که برای نتیجه گرفتن در یک سریال باید بازیگران خوبی به کار دعوت شوند و کنار یکدیگر کار کنند تا اثر خوبی داشته باشیم. موضوع دیگر، فضاسازی خوب در این سریال است. در این کار تمام تلاش عوامل بر این بود که اتفاقات به‌خوبی فضاسازی شوند و این اتفاق به‌خوبی رخ داد.
*آیا این سریال به‌خوبی می‌تواند ابعاد قیام میرزا کوچک‌خان را به تاجیکستانی‌ها و افغانستانی‌های مخاطب آی‌فیلم2 نشان دهد؟
کوچک جنگلی یک سریال تأثیرگذار است که به‌خوبی می‌تواند ابعاد این قیام را به افغانستانی‌ها و تاجیکستانی‌ها نشان دهد، به‌ویژه اینکه الآن افغانستانی‌ها در شرایط حساسی هستند. کشور افغانستان یک جنگ را تجربه کرده است و الآن� قیام میرزا کوچک خان می‌تواند به آنها نشان دهد که چطور می‌توانند با تلاش و پشتکار کشورشان را بسازند و یک ملت را به‌سمت‌وسوی خوبی رهنمون کنند، بنابراین، تصور می‌کنم که سریال کوچک جنگلی انتخاب مناسبی برای پخش از آی‌فیلم2 است.
*دوست دارید به تلویزیون برگردید و اگر این اتفاق بیفتد بازیگر سریالی می‌شوید و یا کارگردان اثری؟
گه‌گاهی کارها را دنبال می‌کنم اما راستش شاید کمی در این حوزه، حب و بغض داشته باشم چون از کارهای کودک ناراضی‌ام. البته همه دارند کارشان را می‌کنند اما گاهی اشتباه‌هایی در مدیریت یا در گردانندگی کار پیش می‌آید که اذیت می‌کند، مثلاً گاهی یک کار برای یک سن‌وسال خاص کودک مناسب نیست اما همه‌جا پخش می‌شود. قبلاً این طور بود که سریال‌ها یا برنامه‌های کودک در ساعت‌های خاصی پخش می‌شدند که قابل پیگیری بود اما انگار الآن برنامه منظمی در تلویزیون نیست که مخاطب ساعت خاص خودش را بداند. شاید یک جوری در نبود همزبانی با مخاطب، گیر کرده باشیم. پیشنهادی نبوده ولی در واقع دوست دارم با کارگردانی یک کار کودک و نوجوان دوباره به تلویزیون بازگردم.