بزرگنمايي:

آریا بانو -
باورهایی رایج اما اشتباه درباره همسر، فرزند یا همکار بیش فعال‌
٣٨٥
٠
خراسان / آیا می‌دانید بیش از 15 درصد مردم دنیا، بیش فعال هستند؟ تصور شما از فردی که دچار اختلال بیش فعالی باشد، چگونه است؟ احتمالا فردی را در ذهن‌تان دارید که به راحتی حواسش پرت می‌شود، به سختی می‌تواند ساکت یک جا بنشیند و در عرض یک ساعت، مدام از یک موضوع به موضوعی دیگر می‌پرد. برای بعضی افراد شاید چنین خصوصیاتی جالب و دوست‌داشتنی باشد اما برای عده‌ای دیگر، همنشینی با فردی که بیش فعالی دارد مانند یک کابوس وحشتناک به نظر می‌رسد. در این بین باورهای ذهنی ما همیشه هم کاملا درست نیستند. مثلا این یک باور اشتباه است که افراد وسواسی (OCD)، همیشه می‌خواهند همه چیز تمیز باشد یا این‌که همه درون گراها، غیراجتماعی و گوشه‌گیرند. در این مطلب به باورهای اشتباه درباره این افراد اشاره می‌کنیم.
بیش فعالی نوعی نورودایورسیتی است!
ADHD یا اختلال بیش فعالی یا همان کم توجهی، فقط نوعی نورودایورسیتی است. نورودایورسیتی، عبارتی است که به شیوه‌های متفاوت سیم‌کشی مغز اختصاص داده‌اند و به زبان ساده می‌توان گفت تنها سیستم سیم‌کشی مغز بیش فعال‌ها با دیگران متفاوت است نه مغزشان یا میزان کارایی‌اش! به گفته محققان، ما می‌توانیم کشف کنیم و یاد بگیریم تا به جای این‌که این تفاوت‌های ارزشمند را ایراد بدانیم و پس بزنیم، از آن‌ها به خوبی استفاده کنیم. افرادی که بیش فعال هستند نمی‌توانند ساکت یک جا بنشینند، همیشه جنب و جوش دارند، نمی‌توانند کارها را تمام کنند و تمرکز ندارند.
بچه‌های بیش فعال، قربانیان سیستم آموزشی
با این حال، بیشتر بچه‌ها طبق قانون و عرف به مدرسه می‌روند و سیستم آموزشی برای افرادی طراحی و تنظیم شده که ساکت یک جا می‌نشینند. این شیوه‌ای است که جامعه القا می‌کند و همه باید اجرا کنند اما بچه‌هایی که دچار بیش فعالی هستند با وجود توانمندی‌های بسیار زیاد و انرژی خاصی که دارند، قربانی این سیستم آموزشی می‌شوند زیرا نمی‌توانند ساکت یک جا نشستن را تحمل کنند و محیط کلاس برای‌شان خسته کننده است. معمولا این گونه بچه‌ها، درس و مدرسه را کلا رها می‌کنند یا با نارضایتی و مشکلات فراوان ادامه می‌دهند و نتیجه خوبی هم نمی‌گیرند. به هر صورت، بچه‌هایی که دچار بیش فعالی هستند معمولا نادیده گرفته می‌شوند و همین باعث می‌شود در بزرگ سالی، اعتماد به نفس خوبی نداشته باشند و دچار اضطراب و احساس شرمندگی به خاطر آن چه هستند، بشوند.
توانایی ربط دادن مفاهیم نامرتبط
شما می‌توانید به بیش فعالی مانند شیوه‌ای از تفکر نگاه کنید که در نوع بشر این شیوه‌های تفکر، تنوع و گوناگونی بسیار زیادی دارد. در زندگی انسان، به ناچار گاهی وقایع و مصیبت‌هایی روی خواهد داد بنابراین ما به افرادی نیاز داریم که با روحیه‌ای بالاتر، انرژی بیشتر و خطرپذیری بالاتر از پس همه مشکلات برآیند و کنار ما باشند. واضح است که ماجراجویی و اکتشاف هم نیاز به خطرپذیری و انرژی دارد. افرادی که بیش فعال هستند، توان یادگیری طیف گسترده‌ای از موضوعات را دارند. مغز یک فرد بیش فعال، بی‌نهایت فعال و خلاق است بنابراین می‌تواند خیلی از مفاهیم نامرتبط را جوری به هم ربط بدهد که افراد دیگر هرگز قادر به دیدن این ارتباط نیستند.
بر خلاف تصور، قدرت تمرکز بیش‌فعال‌ها بالاست
مغز یک ADHD، این ظرفیت را دارد که چند چیز را همزمان فرابگیرد و علایق گسترده‌ای دارد. افراد بیش فعال می‌توانند کاملا انعطاف‌پذیر و بی‌نهایت مبتکر باشند و برخلاف باور عمومی، می‌توانند به طرز وسواس گونه‌ای تمرکز کنند. بنابراین بیش فعال‌ها در واقع قدرت تسخیر و جا‌به‌جا کردن مرزها و محدودیت‌ها را در زندگی‌شان دارند. البته این را بدانید که وقتی پای یک جا نشستن و پرداختن به کاری به میان می‌آید، افرادی که بیش فعال هستند برای تمرکز کردن مشکل دارند و در نهایت هم طفره می‌روند. یک فرد بیش فعال فقط 20 دقیقه می‌تواند یکسره به کاری مشغول باشد اما این 20 دقیقه با کیفیت است و او در عرض همین مدت کوتاه، با تمرکزی بالا، کارش را بسیار خوب انجام می‌دهد. افرادی که دچار بیش فعالی هستند، اگر در شرایط ضرب الاجل قرار بگیرند و مثلا به جای 40 دقیقه فقط 20 دقیقه فرصت داشته باشند، مغز آن‌ها بی‌نهایت فعال می‌شود و با قدرت فوق العاده خود می‌توانند در پایان 20 دقیقه، بهترین نتیجه را ارائه دهند.
شیوه رفتار با همسر یا همکار بیش‌فعال
اگر فرد بیش فعالی در خانواده یا میان همکاران خود دارید، بهتر است به خودتان یادآوری کنید که عملکرد ذهنی او فقط کمی با شما متفاوت است و اگر می‌خواهید رابطه‌تان با هم کمتر به دردسر بیفتد، قوانینی را بین خودتان و او، تعیین کنید و به آن‌ها پایبند باشید. مثلا می‌توانید از او بخواهید وقتی با هم گفت‌وگو می‌کنید، کمی آهسته‌تر حرف بزند یا اگر قرار است کاری را به شما محول کند، بیشتر از آن چه خودش فکر می‌کند برای آن کار زمان لازم است، به شما فرصت بدهد. توافق‌هایی که با هم می‌کنید، رابطه‌تان را راحت‌تر و بهتر می‌کنند و باعث می‌شوند تعاملاتی که با هم دارید شکوفاتر و عمیق‌تر شوند، زیرا به طور کل ارتباط میان دو نفر، چه یکی از شما ADHD داشته باشد یا نه، بر پایه درک و تفاهم است، نه مقابله با همدیگر.منبع: businessinsider.com
مترجم : هدی بانکی