بزرگنمايي:

آریا بانو -
5 راه برای آموزش تفکر انتقادی به بچه ها
٣٥
٠
ایران / کنجکاوی کلید پرورش هوش کودک است. اگر می‌خواهید فرزندی باهوش، با ذکاوت و با درایت داشته باشید، باید کاری کنید که فکر کند، کنجکاو شود و در ذهنش ابعاد مختلف یک موضوع را بسنجد. برای رسیدن به چنین مهارتی نیاز نیست فرزندتان به نوجوانی برسد. بچه‌ها از سنین قبل از دبستان آماده یادگیری تفکر انتقادی می‌شوند؛ شیوه تفکری که باعث می‌شود آنها هر چیزی را چشم بسته قبول نکنند و به سادگی نپذیرند. تفکر انتقادی را باید از سنین پایین به کودکان آموزش دهید تا وقتی بزرگتر شدند در مقابل دوستان ناسالم، انتخاب‌های اشتباه یا حتی موج تبلیغات و مد و رسانه، بتوانند تصمیم درست بگیرند و از خودشان محافظت کنند. برای پرورش تفکر انتقادی در فرزندتان این روش‌ها را
پیش بگیرید:
1- داستان‌هایی با پایان مبهم تعریف کنید. چنین داستان‌هایی در مقایسه با آن‌هایی که نتیجه‌شان قابل انتظار است، بچه‌ها را به تحلیل بیشتر وا می‌دارند. مثلاً قصه‌ای برای او تعریف کنید و بگویید به نظرت آخرش چه می‌شود؟ یا بگویید: «به نظرت اگه قهرمان داستان این کار رو نمی‌کرد چی می‌شد؟» یا «تو اگه جاش بودی چی کار می‌کردی؟»
2- از او سؤال بپرسید. درباره هر موضوعی می‌توانید سؤالاتی را مطرح کنید. مثلاً: می‌دونی چرا رنگ دریا آبیه؟ یا اینکه: به نظرت چرا بعضیا دزدی می‌کنن؟ پاسخ‌های او را به سؤالاتتان بشنوید و بعد، سعی کنید با راهنمایی‌های مناسب او را به جواب درست‌تر برسانید.
3- به او فرصت تصمیم‌گیری بدهید و درهنگام تصمیم گیری، اجازه دهید به اندازه کافی فکر کند، دلایلش را بگوید و کاری را که درست می‌داند عملی کند. به جای او تصمیم نگیرید فقط راهنمایی‌های لازم را به او بدهید و خطرات و هشدارهای لازم را بگویید.
4- اجازه دهید خیال‌پردازی کند. از او درباره رؤیاهایش بپرسید. بگویید دوست دارد چه کارهایی انجام دهد یا از کدام یک از کارهایش رضایت بیشتری دارد و دلایلش را بشنوید. هر چیزی که باعث شود فرزندتان استدلال بیاورد، تفکر انتقادی را در او تقویت می‌کند.
5- برای هر چیزی، قاعده و قانون نیاورید. اجازه دهید فرزندتان کار خودش را بکند حتی اگر با سلیقه شما جور نیست. اگر دامن قرمزش را با جوراب شلواری سرخابی پوشید، نگویید که این دو رنگ را با هم نمی‌پوشند. اگر در نقاشی‌اش خورشید را صورتی و دریا را سبز کشید، او را سرزنش نکنید. در دنیای کودک، هیچ باید و نبایدی مطرح نکنید مگر وقتی که ممکن است به او یا دیگران صدمه‌ای وارد شود.