بزرگنمايي:

آریا بانو -
بیاییم شبیه امین حیایی نباشیم
٥٦٥
١
عصر ایران / امین حیایی یکی از داوران برنامه «عصر جدید» در بخش اول این مسابقه استعدادیابی به بسیاری از شرکت‌کنندگان رای سفید می‌داد. او دلش نمی‌آمد با رای منفی‌اش دل کسی را بشکند. سه داور دیگر این مسابقه رای منفی می‌دادند اما رای حیایی سفید بود.
با شروع مرحله دوم عصر جدید، امین حیایی تغییر رویه داد. به قول خودش دیگر دوست نداشت « خرس مهربان» این مسابقه باشد. الان شرکت کنندگان خودشان را روی صحنه بدون دست دار هم بزنند، امین حیایی به آنها رای منفی خواهد داد. نمونه‌اش آخرین برنامه پخش شده از این مسابقه که دو شرکت کننده که از سه یا دو داور دیگر رای مثبت گرفتند با رای منفی امین حیایی روبرو شدند.
امین حیایی مانند معلم‌ها دهه 60 و 70 سخت گیر شده است. راز این تغییر چیست؟
حرف مردم، نقش بسزایی در این تغییر روش داشته است. آنقدر هرکس به او رسید از رای دادنش گفت. آنقدر در فضای مجازی از او به عنوان « آدم خوبه‌ی» عصر جدید یاد کردند تا این بازیگر معروف ایرانی تصمیم به تغییر روش گرفت. تغییر روشی که حالا خیلی آن را دوست ندارند یا حداقل از امین حیایی با آن خنده‌های دلنشین، انتظار چنین رای دادنی را ندارند.
در زندگی سعی کنیم، مانند امین حیایی نباشیم. واقعا اگر کاری را انجام می‌دهیم که به آن ایمان داریم و احساس می‌کنیم وجدانمان در آرامش است، با خیال راحت آن را ادامه دهیم و کاری به حرف مردم نداشته باشیم.
خیلی از آدم خوب‌های این جامعه به خاطر حرف مردم مسیر زندگی خود را تغییر دادند. همه دارند رشوه می‌گیرند، تو چرا رشوه نمی‌گیری؟ همه دارند طلا و دلار می‌خرند، تو چرا نمی‌خری؟ همه دارند چندتا چندتا ماشین ثبت نام می‌کنند، تو چرا نمی‌کنی؟ همه کارخانه‌های خود را تعطیل کرده‌اند، تو چرا نمی‌کنی؟
همه این حرف‌ها باعث شده است آنها هم بعد از شنیدن این سرکوفت‌ها، تغییر رویه دهند و شبیه دیگران شوند.
بعد از شنیدن صفت‌هایی مانند بی دست و پا، ساده، بی‌عرضه و .... خود را نبازیم و تصور نکنیم، مسیر زندگی‌مان اشتباه است و آن را عوض کنیم. گاهی این تغییر روش‌ها به قربانی کردن وجدان و انسانیت منتهی خواهد شد.
بگذاریم مردم هرچه می‌خواهند بگویند. بگذاریم آنها هر جور که دلشان خواست فکر کنند. ما برای خودمان زندگی کنیم. به خودمان اجازه بدهیم لذت زندگی راحت و جذاب را بچشیم.
اگر به کاری که انجام می‌دهیم ایمان و اعتقاد داریم، آن را تا آخر ادامه دهیم و اجازه ندهیم، دیگران برای سبک زندگی ما تصمیم بگیرند.
البته این حرف بدین معنا نیست که با دیگران مشورت نکنیم، نه. مشورت جزِء جدا نشدنی از زندگی آدمی است. برای تصمیم‌های مهم زندگی انسان احتیاج به همفکری دارد.