بزرگنمايي:

آریا بانو -
از قوانین حضانت فرزندان بعد از طلاق اطلاع دارید؟
١٢٢
٠
دینا / خانواده بعنوان یک رکن اساسی نقش مهمی در رشد و پرورش کودکان دارد . اما گاهی والدین به دلیل برخی مسائل از یکدیگر جدا می شوند و این یکی از مسائل تاثیر گذار بر آینده فرزندان آنهاست . لذا حضانت فرزندان یکی از مسائل مهم در حوزه حقوق خانواده می باشد که در همین راستا قانونگذار سلسله مقرراتی را در راستای نظم بخشیدن به حضانت فرزندان بعد از طلاق پیش بینی نموده است . حضانت فرزندان بعد از طلاق با یکی از والدین می باشد که بسته به سن فرزند و اینکه فرزند دختر یا پسر باشد ، به پدر یا مادر تعلق می گیرد . به همین دلیل در این مقاله قصد داریم حضانت فرزند دختر و پسر بعد از طلاق را مورد بررسی قرار دهیم .
قانون مدنی مصوب 1314 در ماده 1169 در خصوص سن حضانت فرزند دختر و پسر چنین مقرر می داشت :
« برای نگاهداری طفل ، مادر تا دو سال از تاریخ ولادت او اولویت خواهد داشت . پس از انقضای این مدت ، حضانت با پدر است ، مگر نسبت به اطفال اناث که تا سال هفتم حضانت آنها با مادر است » .
اما این مسئله گاها سبب می شد که فرزندان پسر پس از دوره شیرخوارگی از مادر خود جدا شوند و از آن رو که معمولا مادران دلبستگی زیادی نسبت به فرزندان خردسال خود دارند ، این مسئله با دشواری های عملی زیادی رو به رو بود تا اینکه قانونگذار در سال 1382 این ماده را اصلاح نمود و به تایید مجمع تشخیص مصلحت نظام رسانید .
به موجب این اصلاحیه « برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است . بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد » .
بنابراین در حال حاضر مادر تا سن هفت سالگی برای حضانت فرزند دختر و پسر صلاحیت دارد و پس از آن ، حضانت تا دوران بلوغ به عهده پدر می باشد . پس از دوره بلوغ نیز این خود فرزند است که باید تصمیم بگیرد می خواهد با کدامیک از والدین زندگی کند . در واقع زمانیکه فرزند پسر و دختر به سن بلوغ شرعی برسند ، حضانت به پایان می رسد و آنها می توانند راجع به اینکه می خواهند با کدامیک از والدین شان زندگی کنند تصمیم گیری کنند ؛ چرا که حضانت راجع به اطفال است و در مورد اشخاص بالغ اعمال نمی شود .
سن بلوغ دختران نُه سال تمام قمری و سن بلوغ در پسران پانزده سال تمام قمری می باشد .
نکته مهم اینجاست که فرزندان تا زمانیکه به سن هجده سالگی نرسیده باشند ، به اصطلاح غیر رشید محسوب می شوند و توانایی دخالت در امور مالی خود را نخواهند داشت ؛ مگر اینکه رشد آنها ثابت شود. به همین دلیل است که کودکان بعد از سن بلوغ ( 9 و 15 سال ) ، تا سن هجده سالگی کماکان تحت ولایت پدر یا جد پدری خود خواهند بود .
همچنین ، حضانت هر کدام از والدین ، نافی حق ملاقات با فرزند در دوره حضانت توسط دیگری نخواهد بود و به همین دلیل است که قانونگذار برای جلوگیری از ملاقات با فرزند ضمانت اجراهایی پیش بینی نموده است .