بزرگنمايي:

آریا بانو - در دنیا، سرمایه گذاران( شکل سازمان یافته ترش: شرکت های فیلم سازی) برندهایی هستند که مردم با اعتماد به آنها محصولات فرهنگی شان را می خرند و آنها را پیگیری و البته حمایت می کنند مثلا سریال های HBo، پیکسار، والت دیزنی، سونی پیکچرز و… برخی وقتی این نشانه ها را پای آثار می بینند بدون نگاه کردن به نام کارگردان و بازیگر آن را می بینند...


به گزارش هنرآنلاین ، وقتی تئاتر بینوایان 150 هزار نفر را به نوک قله کوه، ته سعادت آباد کشاند کمتر رسانه ای متوجه اهمیت نقش محمد صادق رنجکشان به عنوان سرمایه گذار در آن نمایش موزیکال شد و به آن اشاره کرد.
تعجب نکنید در دنیا، سرمایه گذاران( شکل سازمان یافته ترش: شرکت های فیلم سازی) برندهایی هستند که مردم با اعتماد به آنها محصولات فرهنگی شان را می خرند و آنها را پیگیری و البته حمایت می کنند مثلا سریال های HBo، پیکسار، والت دیزنی، سونی پیکچرز و… برخی وقتی این نشانه ها را پای آثار می بینند بدون نگاه کردن به نام کارگردان و بازیگر آن را می بینند. در ایران هم برخی تهیه کنندگان و شرکت ها به سوی تبدیل شدن به چنین آیکون هایی در حرکت اند البته بدیهی ست فاصله بسیار داریم اما روندش مایه امیدواری ست.
بگذریم…. پس از بینوایان، وقتی متری شیش و نیم در همان اکران های نخستش در فیلم فجر دلها را ربود و به سانس های فوق العاده رسید باز هم نقش سرمایه گذار در محاق ماند، هر چند که دو روز قبل اختتامیه و شکار سیمرغ بلورین فیلم منتخب مردم، تهیه کننده متری شیش و نیم اقرار کرد که اگر حضور محمد صادق رنجکشان نبود و او سرمایه گذاری نمی کرد این فیلم خلق نمی شد.
در همان روزها فیلم سرخ پوست در جشنواره فیلم فجر سی و هفتم روی پرده رفت و دومین فیلم پرطرفدار مردمی جشنواره شد و چشم ها باز شد که چه سلیقه ای دارد این آقای سرمایه گذار، محمد صادق رنجکشان ،زیرا او در سرخ پوست هم نیمی از سرمایه فیلم را تامین کرده بود.
از آن پس ورق برگشته، حالا این مدیر شناخته شده صنعت توریسم به برندی بدل شده که گویا می داند رگ خواب مخاطب کجاست و پشت هر فیلم و نمایشی می ایستد محبوب مردمی می شود.
البته کسانی که با او مذاکره کرده اند می گویند او مشاوران کاربلد و متخصصی دارد که با دقت مثال زدنی هر پروژه را از منظرهای مختلف بررسی می کنند و بخش عمده ای از توفیق آثارش به سبب همین وسواس در انتخاب است.
حالا با توفیق دو فیلم و نمایش او، سویه شایعات تغییر کرده و برخی آثار با هدف جلب توجه افکار عمومی خود را به این نام نو آمده می چسباند.
اگر روزنامه ها را رصد کرده باشید چند روز پیش دو روزنامه پرتیراژ و… تکذیبه های رنجکشان را منتشر کرده اند که اعلام کرده در فلان سریال نقشی ندارد.
به نظر می رسد دیگر تئوریسین های ورود پول های مشکوک به هنر متوجه شده اند دست کم رنجکشان مصداق درستی برای جنجال سازی نیست، او انتخاب های هوشمندانه ای دارد، اهل بریز و بپاش نیست و اتفاقا سرمایه گذاری هایش با برگشت همراه است، و از همه مهم تر : مردم دست‌پخت های او را می پسندند.
خبر تازه این است که فیلم خوش ساخت سرخ پوست به نویسندگی و کارگردانی نیما جاویدی عید فطر از راه می رسد و کام ها را شیرین خواهد کرد.
و بعدتر فیلم کم خرج، جمع و جور اما بسیار بحث برانگیز و زیبای سرکوب به کارگردانی رضا گوران که نخستین تجربه فیلمسازی این چهره تئاتری پرطرفدار است به تهیه کنندگی حبیب اسماعیلی، بازیگر شناخته شده، تابستان در سینماهای کشور اکران خواهد شد.محمد صادق رنجکشان سرمایه گذار و مدیر تولید این کار هم هست.
از حالا همه یقین دارند این دو فیلم در گیشه به توفیقی چشمگیر دست خواهند یافت، درست مانند متری شیش و نیم که این روزها رکورد فروش فیلم اسکاری اصغر فرهادی، فروشنده، را هم شکست تا ثابت کند فیلم اگر حرفه ای باشد مردم برایش بلیت می خرند حتی اگر اجتماعی تلخ باشد.
این روزها اما رنجکشان مدیریت پردیس تئاتر شهرزاد را به عهده گرفته است، و جامعه تئاتری امیدوار است اقبال مردمی مشابه نمایش بینوایان را در این سالن شاهد باشد، هر چند که همه می دانند با شرایط اقتصادی خاص این روزها چنین اتفاقی نیازمند برنامه ریزی بلند مدت است.