بزرگنمايي:

آریا بانو -
ساکن طبقه متوسط
«به دنیا آمدن» فیلمی به کارگردانی محسن عبدالوهاب این روزها بر پرده سینماهاست. عبدالوهاب که فعالیت‌های سینمایی‌اش را با تدوین فیلم‌های مستند و داستانی آغاز کرد رفته رفته به سمت کارگردانی جذب شد. او چند سال پیش با ساخت فیلم «لطفا مزاحم نشوید» نشان داد دغدغه‌های اجتماعی گسترده‌ای دارد و امروز با «به دنیا آمدن» این دغدغه را تثبیت کرد. «به دنیا آمدن» در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت سه سیمرغ بلورین در بخش‌های موسیقی، تدوین و بازیگر زن شد و پس از آن در جشنواره‌های بین‌المللی بسیاری حضور داشت و جوایزی هم کسب کرد. این فیلم در جشنواره فجر با بازخوردهای متفاوتی روبه‌رو شد و از جمله فیلم‌های متفاوتی بود که تلخی و طنز را در کنار هم داشت. به بهانه اکران عمومی این فیلم با محسن عبدالوهاب گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
از اینجا شروع کنیم که چرا فیلمی زن محور ساختید؟ فیلمی که دغدغه‌ها و دلمشغولی‌های زنان را خیلی پررنگ نشان می‌دهد.
من با این نیت به دنیا آمدن را نساختم. به نظر خودم این فیلم بیشتر خانواده محور است تا زن محور. آن زمان که به دنیا آمدن را ساختیم مدنظرم خانواده‌های طبقه متوسط بودند که در شرایط کنونی دچار بحران هستند. در طبقه متوسط مساله فرزند داشتن یا نداشتن از جمله مهم‌ترین دغدغه‌هاست. برایم مهم بود تفاوت عقاید و افکار یک زن و شوهر را در مواجهه با مهم‌ترین مساله زندگی‌شان ترسیم کنم.
سوژه فیلم از کجا به ذهن تان رسید و تصمیم به ساخت آن گرفتید؟
نمی توانم دقیق بگویم که از کی و از کجا، اما سال‌ها بود که به چنین مسائلی در اطرافم
بر می‌خوردم و در نهایت تصمیم گرفتم که آن را به تصویر بکشم.
زوج جوان (با بازی الهام کردا و هدایت هاشمی) سر موضوع بچه‌دار شدن دیالوگ‌هایی با هم برقرار می‌کنند که نمایانگر تفاوت فکری آنهاست. آیا شما خواستید تقابل بین سنت و مدرنیته را در بین آنها به تصویر بکشید؟
به یک معنا بیشتر تقابل دیدگاه‌هاست که ریشه در سیر جامعه به سوی مدرنیسم دارد. در جامعه کنونی ما تعریف روابط زناشویی با گذشته تغییر کرده. امروز یک زن و شوهر به‌سادگی گذشته کنار هم قرار نمی‌گیرند و می‌بینیم که آمار طلاق افزایش پیدا کرده است. به گمانم این اتفاق در طبقه متوسطی که به خصوص گرایش‌های فرهنگی دارند بیشتر شده است.
دقیقا همین‌طور است، فیلم شما به باور خیلی‌ها نگاه شریفی به طبقه متوسط اجتماعی دارد!
خوشحالم که راجع به فیلم من چنین برداشتی می‌شود.
درخصوص انتخاب بازیگران چطور شد به این گروه رسیدید؟
به نظرم فیلم‌های اجتماعی از آن نوعی که اوج و فرود چندانی ندارند باید بازی‌های باورپذیر داشته باشند. برایم مهم بود که بازیگرانی در این فیلم حضور داشته باشند که برای درآوردن نقش هایشان وقت بگذارند. دوستانم الهام کردا و هدایت هاشمی و باقی بازیگران آمدند، وقت گذاشتند و همگی سعی کردیم فیلمی باورپذیر را به سرانجام برسانیم.
فیلم شما چهار سال پیش در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و نامزد دریافت سه سیمرغ بلورین در بخش‌های موسیقی، تدوین و بازیگر زن هم شد. چرا اکران عمومی‌اش آن‌قدر به تعویق افتاد؟
تهیه‌کننده فیلم بیشتر در جریان این امور هستند. به هر حال غالبا فیلم‌های اجتماعی در ورود به چرخه اکران مشکل دارند.
به نظرتان حضور یک فیلم در جشنواره فیلم فجر چقدر در دیده شدنش تاثیرگذار است؟
معمولا در جشنواره‌ها تعداد زیاد فیلم‌ها و کنجکاوی علاقه‌مندان برای دیدن همه آنها نوعی شتابزدگی و کم حوصلگی برای بیننده به همراه می‌آورد. طی این مدت کوتاه معمولا کسی حوصله ندارد به تک‌تک فیلم‌ها نگاهی دقیق داشته باشد و در این بین خیلی از فیلم‌ها قربانی می‌شوند. در جشنواره‌ها معمولا اهل سینما حضور دارند، اما همین سینماروهای حرفه‌ای طی تماشای فیلم مدام مشغول تلفن همراهشان هستند. خب این چه فیلم دیدنی است؟ جشنواره فجر برای بعضی از فیلم‌ها که مورد توجه قرار می‌گیرند کارکردی مثبت دارد ولی برای برخی فیلم‌ها که به سینمای بدنه معروف شده است، نقش چندانی ندارد. به همین دلیل می‌بینیم در طول سال بسیاری از این نوع فیلم‌های پرفروش اصلا در جشنواره فجر حضور نداشتند.
یکی از اتفاقاتی که در سینمای ما به‌خصوص در سال‌های اخیر افتاده حجم بالای فیلم‌های اجتماعی است، به نظر شما این فیلم‌ها تا چه اندازه بازتاب واقعیت‌های اجتماعی است؟
دقیقا نمی‌دانم چه تعداد فیلم اجتماعی در سال ساخته می‌شود و البته تمام آنها را نمی‌بینم. بنابراین نمی‌توانم قضاوت دقیقی در این‌باره داشته باشم، اما به‌طور کلی مگر یک فیلم چقدر در جامعه تاثیرگذار است؟ حتی دیده‌ام فیلم‌های سیاسی را که سال‌ها اکران نشدند، اما بعد که به اکران درآمدند هیچ اتفاق خاصی در جامعه نیفتاد.
نظر شما راجع به باند بازی در اکران چیست، مساله‌ای که سال‌هاست خسارات بسیاری به برخی فیلمسازان وارد کرده است؟
من خیلی در جریان مناسبات اکران و پخش نیستم. برخی مسائل هست که به گوش من هم می‌رسد. بنابراین نمی‌توانم راجع به این موضوع اظهارنظر دقیقی داشته باشم.
روزنامه جام جم