بزرگنمايي:

آریا بانو - عطیه پژم: در این گزارش به برخی معضلات حاکم بر هنر صنعت مد و لباس در ایران اشاره می‌کنیم و امیدواریم در سال جدید، برای هر یک از آنها راه حلی مناسب ارائه شود.


سرویس مد و لباس هنرآنلاین: رونق صنعت پوشاک در ایران با وجود گردش مالی 50 هزار میلیارد تومانی منوط به رفع نقاط ضعف و مشکلات موجود است.
در این مجال به برخی از معضلات حاکم بر هنر صنعت مد و لباس در ایران اشاره می‌کنیم و امیدواریم در سال جدید، برای هر یک از آنها راه حلی مناسب ارائه شود.
از عمده‌ترین مسائل اثرگذار بر این صنعت واردات پوشاک قاچاق پوشاک از چین و ترکیه بود.
کمتر فروشگاه عرضه کننده پوشاک را امروز می‌توان یافت که اثری از پوشاک وارداتی قاچاق در آن یافت نشود.
عمده‌ترین درد صنعت پوشاک قاچاق پذیری آن است که با اقدامات پلیسی هم نمی‌توان ریشه آن را خشکاند.
گردش مالی صنعت نساجی حدود 12 میلیارد دلار است و میزان واردات پوشاک قاچاق حدود 2.6 میلیارد دلار است که این روزها مدل‌های دیگری از قاچاق یعنی واردات پارچه قاچاق هم به آن اضافه شده است.
کشور سالانه به حدود 150 هزار تن پنبه نیاز دارد، در حالی که فقط 30 تا 40 هزار تن از پنبه در کشور تولید می‌شود و مابقی نیاز کشور باید از طریق واردات تامین شود.
برای تولید در بخش صنایع نساجی به کالاهای پلیمری نیاز است و در حالی که برای کالای پتروشیمی دارای مزیت هستیم، کالاهای پتروشیمی در داخل کشور با 35 درصد بالاتر از نرخ جهانی به کارخانجات ما فروخته می‌شود.
این صنعت با 60 تا 65 درصد از ظرفیت کار می‌کند و حدود 450 هزار تن نخ تولید می‌کند، در حالی که در سیستم نساجی، راندمان 95 درصد برای رسیندگی راندمان مطلوب است.
سازمان تجارت جهانی حجم بازار پوشاک ایران را 14 تا 15 میلیارد دلار اعلام می‌کند، در صورتی که ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز حجم این بازار را 8.1 میلیارد دلار عنوان می‌کند و هر دو این نهادها حجم تولید پوشاک داخلی را 5.5 میلیارد دلار عنوان می‌کند.
مسئولان دولت و مجلس آمار و ارقام دقیقی در حوزه پوشاک ندارند و برخی از ارقام آن‌ها مبتنی بر برخی گمانه‌زنی‌ها است.
از وقتی واردات پوشاک بدون مشورت با بخش خصوصی آغاز شد، کشورهای دیگر وارد بازار ایران شدند و وقتی بازار بدون در و پیکر ایران را دیدند که نه قانون کپی رایت در آن رعایت می‌شود و نه حمایت از تولید‌کننده داخلی در آن انجام می‌شود.
در حال حاضر پوشاک قاچاق با برندهای مختلف در کشور عرضه می‌شود در حالی عرضه کنندگان آن نمایندگی رسمی در ایران ندارند و هیچ کدام از دستورالعمل‌های عرضه پوشاک خارجی را هم رعایت نکرده‌اند.
ذینفعان واردات پوشاک قاچاق به‌تازگی سناریوی به هم ریختگی بازار را با سناریوی از بین رفتن امنیت عوض کرده‌اند و با این کار سعی دارند تا همچنان به عرضه پوشاک قاچاق ادامه دهند.
دارندگان مراکز تجاری بابت کرایه یک مکان تجاری 7 تا 8 درصد میزان فروش را از عرضه کننده دریافت می‌کنند، اما یک مغازه را با هزینه سنگین یعنی به ازای هر متر مربع 500 هزار تومان تا یک میلیون تومان اجاره دریافت می‌کنند.
تا زمانی که بهره بانکی 20 تا 25 درصد است صنعت رشد نمی‌کند و رشد صنعت غیرممکن است، زیرا با این شرایط به صورت اتوماتیک، قیمت تمام شده پوشاک ما از کشوری مثل ترکیه 15 تا 20 درصد گران‌تر می‌شود.
رویکرد ایجاد مناطق آزاد کمک به صادرات بود، اما متأسفانه این رویکرد بعد از مدتی تغییر کرد و این مناطق به درگاه واردات قاچاق به کشور تبدیل شدند.