بزرگنمايي:

آریا بانو - نقش سازمان‌های بیمه‌گر در افزایش کیفیت خدمات بهداشتی و درمانی، نقشی مهم و حیاتی است. اما چنین سازمان‌هایی برای نیل به این هدف، لازم است که رویکردهای مشخصی برای ارزیابی پزشکان و مراکز درمانی تحت پوشش خود داشته باشند.

به گزارش ایسنا، سازمان‌های بیمه‌گر در صورت عدم توجه کافی به کیفیت خدمات مراکز طرف قرارداد و اکتفا کردن به بررسی نسخ ارسالی از مراکز (بررسی گذشته‌نگر)، نمی‌توانند هیچ‌گونه رقابت یا انگیزه‌ای برای ارتقا کیفیت خدمات ایجاد نمایند. درصورتی‌که اگر میزان پرداخت بیمه‌ها بر اساس کیفیت خدمات ارائه‌شده سطح‌بندی گردد، ضمن ارتقای کیفیت خدمات برای بیمه‌شدگان و کاهش بار مراجعات آنان، هزینه‌های تحمیل‌شده به سازمان، ناشی از مراجعات تکراری کاهش می‌یابند.
به گفته صاحب‌نظران، سازمان‌های بیمه‌گر در قبال خدمات ارائه‌شده از سوی پزشکان عمومی طرف قرارداد، پرداخت یکسانی دارند. این بدان معنی است که به خدمات متفاوت، در زمان واحد، پرداخت یکسانی صورت می‌گیرد و هیچ‌گونه رتبه‌بندی و تمایزی در قبال کیفیت خدمات و خدمات توأم با رضایت‌مندی بیمه‌شده در سازمان‌های بیمه‌گر وجود ندارد. برای مثال در سازمان بیمه سلامت به تمام درخواست‌های عقد قرارداد از سوی پزشکان عمومی، رسیدگی شده و اغلب در صورت دارا بودن شرایط عمومی، قرارداد منعقد می‌گردد. حال‌آنکه می‌توان با انجام ارزیابی کیفیت، منابع محدود را در اختیار خدمات باکیفیت قرارداد.
در رابطه با این موضوع حیاتی و مهم حوزه سلامت، محققین کشور دست به انجام پژوهشی زده‌اند که در آن کیفیت خدمات مطب‌های پزشکان عمومی طرف قرارداد بیمه سلامت مورد ارزیابی قرار گرفته است.
این مطالعه مقطعی در طی سال 1394 تا 1395 در شهر تهران اجرا گردیده و درمجموع، 394 نفر از بیماران مراجعه‌کننده به مطب پزشکان عمومی در آن مشارکت داشته‌اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش نیز، پرسشنامه‌ای بوده که توسط محققان ساخته شده بود.
براساس یافته‌های جالب این پژوهش که در نشریه «بیمه سلامت ایران» به چاپ رسیده‌، بیماران و مراجعه‌کنندگان به مطب‌های پزشکان عمومی، سطح کیفیت خدمات دریافت شده را خوب و بالا ارزیابی کرده‌اند.
به گفته اعظم‌السادات ریوندی، پژوهشگر اداره کل بیمه سلامت استان تهران و همکارش در این پژوهش: «بر اساس نتایج حاصله، نمره کیفیت مطب‌ها، 125 از 160 و در محدوده بالا بوده و اهمیت ابعاد کیفیت از دیدگاه بیماران 131 از 160 نیز در محدوده بالا قرارگرفته است. در بررسی ابعاد کیفیت خدمات، بعد دسترسی (5/85 درصد) و سپس اثربخشی (3/85 درصد) بیشترین امتیاز را کسب کردند. در بررسی ابعاد ازلحاظ اهمیت نیز، بعد اثربخشی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده است».
آن‌ها این‌چنین ادامه می‌دهند: «به نظر می‌رسد افراد برحسب درآمد، اهمیت مربوط به آیتم‌های کیفیت را متفاوت دانسته‌اند. با توجه به این‌که در این مطالعه، ارزیابی رضایت کلی از بیماران مراجعه‌کننده به مطب پزشکان عمومی زیاد بوده است و کیفیت کلی مطب‌های این پزشکان نیز در حد بالا اندازه‌گیری شده است، می‌توان رابطه کیفیت و رضایت بیماران را معنادار ارزیابی کرد. ازآنجایی‌که هزینه‌ها و منافع ادراک‌شده، دو عامل تعیین‌کننده مهم ارزش ادراک‌شده هستند، افزایش منافع یا کاهش هزینه‌ها می‌توانند ارزش ادراک‌شده را بهبود بخشند. لذا بایستی اطلاعات درستی به افراد جامعه در این خصوص داد و منابع سازمان را در روند صحیحی جهت بهره‌گیری آحاد بیمه‌شدگان در سطوح اولیه خدمات و نه‌فقط در بخش بستری به کار گرفت».
ریوندی و همکار پژوهشگرش اعتقاد دارند: «مطمئناً توجه به ارائه خدمت در سطوح اولیه، همگام با پوشش بیمه همگانی (بیمه سلامت) و ارتقا کیفیت، از مراجعات تکراری برای بیماران و افزایش هزینه‌ها می‌کاهد. همچنین سازوکار پرداخت به ارائه‌دهندگان خدمات و به‌طورکلی هزینه‌کرد در بخش سلامت، بی‌تردید تأثیر زیادی بر عملکرد آن دارد. به‌علاوه ارائه الگوی مناسب پرداخت می‌تواند کارایی، کیفیت و دسترسی به خدمات را به‌طور مستقیم متأثر کند. در این میان جایگاه کیفیت را در ترسیم یک الگوی مناسب پرداخت نمی‌توان نادیده گرفت».
نتایج این ارزیابی‌ها می‌توانند ضمن تأکید بر ارتقا کیفیت خدمات برای بیمه‌شدگان و کاهش بار مراجعات آنان و هزینه‌های تحمیل‌شده از محل مراجعات تکراری، سازمان بیمه سلامت را به سمت خرید راهبردی خدمات سوق دهند.
شایان ذکر است که نشریه بیمه سلامت ایران، متعلق به سازمان بیمه سلامت ایران است و با دوره انتشار فصلی، با بهره‌مندی از نتایج پژوهش‌های اندیشمندان، پژوهشگران و دانش‌پژوهان حوزه بیمه سلامت در راستای توسعه دانش بیمه سلامت فعالیت می‌کند.
انتهای پیام