آریا بانو - مجردها چه کسانی هستند؟ آیا آنها عده‌ای آدم عجیب و غریب با احتمال بالای ارتکاب جرم و جنایت هستند؟! نه! این‌طور نیست که اگر این باشد بالغ بر 24میلیون نفر از جمعیت کشور زیر سؤالند!
 مشکل از آنجا آغاز می‌شود که عده زیادی از مردم دوران مجردی را به‌عنوان دوره‌ای که ناگزیر، تمام افراد جامعه باید از آن گذر کنند، نپذیرفته‌اند و نگاه نگران و قضاوتگر جامعه نسبت به دوران مجردی چنان نگاه تیز و برنده‌ای است که تقریبا غیرممکن است بتوانید بدون اینکه خراش بردارید از کنار آن بگذرید.
حالا سؤال اینجاست که باتوجه به این شرایط و زمینه‌های عرفی موجود، به‌طور کلی چه خطراتی جوانان مجرد و به‌خصوص مجردهایی که در خانه‌های مجردی زندگی می‌کنند را تهدید می‌کند؟ شاید با جواب دادن به این سؤالات ذهن جامعه هم نسبت به آنچه در زندگی مجردی جوانان در جریان است، روشن شود اما این مطلب با کمال احترام تقدیم می‌شود به جوانان مجردی که می‌خواهند بدانند چه خطرهایی در کمین این دوره از زندگی‌شان است.
بزرگ‌ترین خطر بی‌پولی است!
نرخ بیکاری درایران بالای 25درصد است در این شرایط خیلی چیزهای بد هست مثلا کلافگی، نگرانی، اضطراب، ناامیدی و بسیاری از اختلالات روحی و روانی متنوع! بنابراین یکی از خطرات برای جوانان مجرد قرار گرفتن در موقعیت‌هایی است که پس اندازشان را بر باد می‌دهد.اقدام به ترک زندگی با خانواده بدون پیش‌بینی دقیق هزینه‌های زندگی مجردی هم خطر بزرگی است.
وقتی می‌خواهید به‌طور مستقل زندگی کنید باید شغل خوب و پس‌انداز خوب یا لااقل عادت به قناعت داشته باشید، در غیر این صورت از چاله به چاه خواهید افتاد و برای جبران بی‌پولی‌تان در بحران‌های بسیار بد و پیچیده گرفتار خواهید شد پس به‌طور کلی رفت‌وآمد با افرادی که به ولخرجی وادارتان می‌کنند یا برای‌تان هزینه می‌تراشند، خطری جدی است و به‌نظر می‌رسد که اگر دوستان کاملا مقتصد داشته باشید بی‌خطرتر است.
خطر! ممکن است یک روز هذیان اشتراکی بگویید!
می‌گویند در روانشناسی بیماری به‌نام هذیان اشتراکی هست، به این معنی که همنشینی مداوم با کسی که دارای اختلال جدی روحی و روانی است، می‌تواند شما را هم گرفتار کند و به هذیان بیندازد، بنابراین اگر جوانی از خانواده جدا شده تا برای خودش زندگی کند باید در انتخاب دوستان صمیمی و همراهانش دقیق و سختگیر باشد.
 یک گروه از دوستانی که می‌توانند برای مجردها به‌طور جدی، خطر و دردسر درست کنند، آنهایی هستند که باورهای غلط بنیادین دارند به‌عنوان مثال در ارتباط با فرد غیرهمجنس، عده‌ای از افراد دارای این باور هستند که ازدواج علاقه‌شان را به فرد مقابل‌شان کم می‌کند برای همین از ابتدای برقراری رابطه با جوان مجرد، این تعهد را بین خودشان ایجاد می‌کنند که به هیچ‌عنوان ازدواج نکنند و این باور را طی زمان تقویت می‌کنند. همین می‌شود که بعد از گذشت سال‌ها از یک رابطه عاطفی هیچ اتفاقی در آن نمی‌افتد و منجر به تشکیل خانواده نمی‌شود که هیچ، ترس از ازدواج را هم ایجاد می‌کند که آسیب‌زاست.
 بعضی افراد هم هویت فریبنده دارند و به‌صورت مرضی به شخص مقابل می‌چسبند و بسیار وابسته‌اند، باید از این افراد هم بدون هیچ تردیدی دوری کرد چون می‌توانند فرد مجرد را به‌صورت شبانه‌روزی درگیر خود کنند و او را به طور جدی از زندگی عقب بیندازند.
هر چیزی که ازدواج را به تاخیر بیندازد خطرناک است؟
آمار نشان می‌دهد اختلالات شخصیتی بین مردان متاهل از مردان مجرد کمتر دیده می‌شود و حتی خطر اقدام به خودکشی بین مردان مجرد بالاتر از مردان متاهل است پس اگر مرد هستید و مجرد هر مسئله‌ای که ازدواج را برای شما به تاخیر بیندازد یک‌جورهایی برای‌تان خطرناک است!
حالا چه چیزهایی ازدواج را به تاخیر می‌اندازند؟ به جز بی‌پولی و حواشی آن که همه می‌دانیم دوستی‌های اینترنتی و وقت‌گذرانی در دنیای مجازی که یک‌جورهایی نیاز به ارتباط رودررو با افراد را از بین می‌برد، می‌تواند جزء اولین و به‌روزترین موانع ازدواج باشد. پس اگر صبح تا شب از سر بیکاری یا بی‌پولی به جهان مجازی پناه برده‌اید، یادتان باشد در جریان واقعی زندگی خطری شما را تهدید می‌کند و آن دنیای پر و پیمان مجازی است که هرچند، وقت و تنهایی‌تان را پر می‌کند اما نیازهای واقعی شما را برطرف نمی‌کند.

دقت کن کجا می‌روی؟
رفت و آمد با همسایه‌ها و گرم گرفتن با آنها اگر درست مدیریت نشود جزحاشیه و کنجکاوی‌های آزاردهنده چیزی ندارد پس باید به مجردها توصیه کرد «تا حد ممکن از اعتماد به غریبه‌ها و راه دادن آنها به حریم خانه‌تان پرهیز کنید، این پرهیز هر چند دور و برتان را خالی می‌کند اما از آن طرف حرف و حدیثش هم کمتر است.
برای روزگار بیماری‌تان هم روی انسانیت راننده آژانسی که شما را به مرکز درمانی می‌رساند، حساب کنید.» مجردها می‌گویند از بیشتر همسایگان آزار و کنجکاوی و حاشیه‌های غیرقابل پیش‌بینی دیده‌اند تا کمک! و البته این جای بسی تاسف است که باید بگوییم گاهی همسایگان نامتعادل، حسود و کنجکاو، خطرناک‌ترین دشمنان افراد مجردی هستند که تنها زندگی می‌کنند.
روانشناسان می‌گویند: افرادی که به‌صورت آنی و لحظه‌ای تصمیم می‌گیرند و نمی‌توانند لذت بردن را به تاخیر بیندازند افراد خطرناکی هستند. همه ما می‌دانیم معمولا در دوران نوجوانی و جوانی افراد براساس واقعیت‌ها حرکت نمی‌کنند و بیشتر تحت‌تاثیر عواطف و نیازها هستند. دوستانی که دائم دنبال پیدا کردن راهی برای خوشگذرانی بیشتر هستند و جوان مجرد را برای آن تشویق می‌کنند خطراتی در کمین هستند! لذت‌گرایی می‌تواند منجر به اعتیاد یا روابط جنسی خطرناک شود پس افراد لذت‌گرا، بی‌بند و بار و خوشگذران به‌دلیل ایجاد زمینه‌های بی‌اخلاقی یا موقعیت‌های پیش‌بینی نشده، خطرناک هستند.
دوستان خطرناک نقش بولدوزر را بازی می‌کنند!
باتوجه به تاثیر زیاد و گریز ناپذیر دوستان بر جوانان مجرد چند دسته از خطرناک‌ترین دوستان برای این افراد را می‌شود این‌طور معرفی کرد: دوستان خودشیفته، بی‌بندوبار، دارای سوءظن یا بی‌ثباتی خلق‌وخو می‌توانند در تخریب روح و روان افراد مجرد نقش بولدوزر بازی کنند، چون بعد از جدا شدن از خانواده وضعیت روحی و روانی دوستان نزدیک فرد، بدون شک در وضعیت عاطفی و روانی‌اش بسیار موثر است.
نشست و برخاست با آدم‌های ناامید و افسرده هم می‌تواند مجردها را بعد از گذشت مدتی به درد آنها مبتلا کند به‌طوری‌که فرد مجرد گاهی از دوست یا همخانه بیمارش، بیمارتر می‌شود. و اما در پایان خطری در حد بمب اتم افرادی را که دوستان حسود دارند، تهدید می‌کند. برعکسش هم هست اگر کسی باشد که فرد مجرد نسبت به او حس حسادت دارد باید زودتر قید ارتباطش را بزند چون حسادت یک آسیب روانی است که می‌تواند در مدت زمان طولانی به جای انگیزه‌بخشی برای تلاش بیشتر، افراد را فلج کند و به حاشیه بکشد.
برداشت‌های اشتباه دیگران و یک دنیا خطر!
دکتر حامد محمدی کنگرانی روانپزشک به‌عنوان متخصصی که به‌طور مداوم با جوانان مجرد و آسیب‌های روانی که با آن درگیرند ارتباط دارد، می‌گوید:
«آنچه روی جوانان مجرد آثار تخریبی روحی و روانی دارد و به واقع خطرناک است بی‌پولی یا ناامنی از طرف دزدان و بزهکاران نیست بلکه تحمل فشار نگاه عیب‌جوی جامعه به‌طور مداوم است. بزرگترها باید بدانند هر کسی که به‌عنوان فرد مجرد و تنها زندگی می‌کند از سر خوشگذرانی و بیکاری این نوع زندگی را انتخاب نکرده است. بسیاری از زنان و مردان مجرد به‌دلیل طلاق یا فوت همسران، دانشجو بودن در شهرهایی غیر از محل سکونت خانواده‌شان یا جبر خانواده‌ای که نمی‌تواند به لحاظ مالی پذیرای‌شان باشد یا خودش نابهنجار است، به ناچار زندگی مجردی دارند. پس آن پیش‌فرض اشتباه که هرکس زندگی مجردی دارد لاابالی و خوشگذران است، قضاوت بسیار نادرستی است که صدمات زیادی برای افرادی که به‌صورت مجرد زندگی می‌کنند به‌همراه دارد.
آنچه برای جوانان مجرد یک تهدید روانی جدی است، در بسیاری از مواقع از دل جامعه و باورها و قضاوت‌های نادرستش بیرون می‌آید و گاهی این احساس عدم امنیت روانی از طرف همسایگان و حتی مغازه‌دارها و افرادی که در ارتباط مداوم با این قشر هستند، فشار مضاعفی را برای آنهایی که به‌ناچار یا خودخواسته از سیستم‌های حمایتی عاطفی و مالی خانواده محرومند به همراه دارد. حالا وقت آن رسیده که برای تصحیح این نگاه آسیب‌زا تلاش کنیم و با رویکرد حمایت‌گر نسبت به جوانان مجرد آنها را در برابر خطرات محافظت کنیم نه اینکه خودمان برای سلامت روانی‌شان «خطرجدی» باشیم.
منبع:مجله زندگی ایده آل