آریا بانو - معنا درمانی یا لوگرتراپی چیست؟
معنا درمانی یک رویکرد متکثر به مشاوره و درمان است که بر نیازهای اساسی انسان برای معنا و رابطه متمرکز است. این یک روش جامع برای پرداختن به همه جنبه های معنای زندگی در یک رابطه درمانی حمایتی است.
شعار معنادرمانی
بنابراین ، شعار معنا درمانی این است: "معنا تنها چیزی است که ما داریم. رابطه تنها چیزی است که ما به آن نیاز داریم. " معنا درمانی فرض می کند که وقتی این دو نیاز اساسی انسان برآورده می شود ، افراد به احتمال زیاد با مشکلات پیش آمده بهتر کنار می آیند و زندگی پربارتری خواهند داشت. هنگامی که در این دو زمینه کمبود وجود داشته باشد ، افراد به احتمال زیاد در زندگی دچار مشکل می شوند.
ماهیت واقعی معنا درمانی
معنا درمانی یک رویکرد روانشناختی تربیتی را ترجیح می دهد که نقش حیاتی معنا و هدف را در بهبود و رفاه تشخیص می دهد. این احساس مسئولیت مشتری را برای استفاده کامل از آزادی خود برای پیگیری آنچه واقعاً مهم است و آینده ای سودآور را به دنبال دارد ، جلب می کند. در این چارچوب مفهومی ، درمانگر محیطی امن و قابل اعتماد را فراهم می کند که تلاش مشترک و تصمیم گیری مشترک را از نظر مداخلات ، برنامه ها و اهداف ترجیحی تسهیل می کند.
زمینه اولیه معنا درمانی
در دهه 1930 ، دکتر ویکتور فرانکل لوگوتراپی را توسعه داد ، که در لغت به معنای "درمان از طریق معنا" است. این مدرسه به عنوان سومین مدرسه روان درمانی وین ، علاوه بر روانکاوی فروید و روانشناسی فردی آدلر ، مشهور بود. با انتشار فرانکل به نام Man"s Search for Meaning ، که بیش از 30 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته است ، رواج یافت.
معنا درمانی توسط دکتر جوزف فابری ، بنیانگذار موسسه لوگوتراپی ویکتور فرانکل در ایالات متحده به آمریکای شمالی معرفی شد. با تشویق و راهنمایی فابری ، دکتر پل وونگ ابتدا معنا درمانی را به عنوان امتداد لوگوتراپی کلاسیک توسعه داد. اولین نشریه در مورد معنا درمانی مقاله وونگ (1997) در مجله بین المللی لوگوتراپی بود ، مجله ای که توسط فابری ویرایش شد. پیشرفتهای بیشتر معنا درمانی بعداً منتشر شد.

معنا محوریِ انسان
انسانها تنها گونه های معنا محور و معنا ساز هستند. همه چیز در مورد ما به معنی مربوط می شود - چگونه فکر می کنیم ، چگونه خود را می بینیم ، چگونه به موقعیت های مختلف زندگی معنا می دهیم و چگونه داستان هایی درباره زندگی خود و دیگران می سازیم. زبانی که ما به آن صحبت می کنیم و ارزش های فرهنگی که داریم نیز جنبه هایی از سیستم های معنایی ما هستند. نگرانی های ما در مورد شکنندگی زندگی و مرگ و میر ما ناشی از ظرفیت منحصر به فرد ما برای معناست.
جدا از اضطراب های اجتناب ناپذیر وجودی ، رنج و ناراحتی ما در زندگی روزمره ناشی از بی اعتباری ، ارزیابی منفی ، باورهای ناکارآمد و ارزش های نامناسب بیشتر از رویدادهای واقعی زندگی است. وقتی مردم برای برآوردن نیاز خود به معنا و اهمیت به دنبال پول ، قدرت و شهرت هستند ، چنین جاه طلبی های غلطی خود را شکست می دهد و منبع رنج می شود.
مردم باید ارزشهای خود را بررسی کنند و دریابند که کدام یک از اهداف واقعاً به زندگی آنها معنا و اهمیت پایدار می بخشد. بنابراین ، اگر ما بخواهیم به مراجعه کنندگان کمک کنیم تا خود را بهتر ، شرایط و موقعیت خود را در جهان بشناسند و با خواسته های زندگی سازگارتر رفتار کنند ، معنای مورد نیاز ما در مشاوره و روان درمانی است.
ارتباط جهت گرا
تحقیقات نشان داده است که روابط برای خوشبختی و معنا ضروری است .تحقیقات همچنین اهمیت حمایت اجتماعی را در جلوگیری از استرس و حفظ سلامت روانی نشان داده است.در مجموع ، یک شبکه قوی از حمایت اجتماعی برای سلامت روان و زندگی معنادار ضروری است .
طبق تحقیقات انجام شده ، رابطه خوب با مراجعین یکی از مهمترین عوامل رایج در روان درمانی موثر است. معنا درمانی فراتر از اتحاد درمانی است و بر یک رابطه اصیل تأکید می کند ، که نشان دهنده مراقبت و همدلی واقعی درمانگر نسبت به مراجعانش و اعتقاد به توانایی های آنها برای غلبه بر آنها است. بنابراین ، معنا درمانی با حضور درمانی درمانگر آغاز می شود. درمانگر به دلیل مزایای درمانی ویژگیهای شخصی درمانگر از نظر مثبت ، همدلی و اصالت مثبت است.
علاوه بر این ، کل فرایند مشاوره-تعاملات لحظه به لحظه مایع و پویا بین درمانگر و مراجعه کننده-فرصت های زیادی را برای برخورد واقعی و مداخله به موقع فراهم می کند. از طریق چنین برخوردهای معتبری ، مراجعان یاد می گیرند که چگونه الگوهای جدید ارتباط را به شیوه ای سازگارتر و مفیدتر توسعه دهند.

خلاصه عملکرد معنا درمانی
یک رویکرد یکپارچه ، جامع و مبتنی بر شواهد برای درمان ، مشاوره و کار اجتماعی:
یک چارچوب مفهومی - روانشناسی مثبت وجودی 
دو دید همزمان (دو دید)-یکی در حال حاضر ، دیگری در تصویر بزرگ
سه رشته ذهنی - مشاهده آگاهانه ، معنای ذهنیت و تفکر دیالکتیکی.
چهار گنجینه زندگی (خالص) - هدف ، درک ، مسئولیت پذیری و لذت بردن از زندگی
پنج مرحله تاب آوری (ABCDE) - پذیرش ، باور ، تعهد ، کشف و ارزیابی
شش فرشته کمک کننده - ایمان ، عشق ، معنا (سه گانه مثبت) ، شجاعت ، پذیرش ، تحول (مثلث آهنی)
هفت منبع معنی-پذیرش ، دستاورد ، صمیمیت ، رابطه ، تعالی خود ، دین ، انصاف
هشت مهارت مقابله ای-پرورش منابع ، اقدام مناسب ، مقابله با مشکل محور ، مقابله با احساسات ، مقابله با معنا ، مقابله مذهبی ، مقابله وجودی ، بازسازی خود ،
نتایج-خوش بینی غم انگیز ، شادی بالغ ، سنگدلی واقعی ، تواضع ، اصالت ، شفقت ، قدردانی ، مسئولیت اجتماعی ، خود برتربینی.

درمانهای معنا محور دیگر
تفاوت اصلی بین معنا درمانی و لوگوتراپی فرانکل این است که بیشتر یکپارچه و فراگیر است. این روش با سایر تحولات اخیر در رویکرد معناگرا متفاوت است ، مانند درمان مبتنی بر معنا برای بیماران سرطانی و درمان معنی محور ، زیرا آنها تقریباً کاملاً بر اساس لوگوتراپی هستند.
بزرگترین تفاوت بین معنا درمانی و سایر رویکردهای معناگرا این است که دیدگاه انسان گرایانه ای را در مورد برخورد با مراجعین به عنوان همنوعانی که شایسته عزت و احترام هستند و اعتقاد به پتانسیل آنها برای بهبود و رشد شخصی دارد ، در نظر گرفته است.
در معنا درمانی ، درمانگران با مراجعه کنندگان به عنوان موارد بالینی با مشکلاتی که باید برطرف شود ، رفتار نمی کنند. اگرچه معنا درمانی از آموزش روانشناختی برای آموزش نقش حیاتی معنا در رفاه به مشتریان استفاده می کند ، اما رویکرد کلی آن رویکردی فرد محور است.
مزایای معنا درمانی
1. با توجه به ماهیت جامع و چندوجهی معنا ، معنا درمانی ذاتاً متکثر است. درمان به اندازه کافی انعطاف پذیر است تا متناسب با نیازها و ترجیحات هر فرد باشد. از طریق گفتگوی مشارکتی ، مشتریان می توانند روش درمانی مورد نظر خود را انتخاب کرده و بر هر ترکیبی از جنبه های زیر معنا تمرکز کنند:

معنای شناختی: معنای منطقی؛ انتساب ، ارزیابی و باورها
معنای رابطه ای: انگیزه ها ، مقاصد ، ارتباطات ، سوء تفاهم ها
معنای وجودی/معنوی: اضطراب های موجود ، نگرانی های نهایی ، معنا در زندگی
معنای روایت: مرور زندگی ، به معنی بازسازی ، نوشتن داستان زندگی
معنی ناخودآگاه: رویاها ، انتقال ، خاطرات سرکوب شده ، دردها
معنای انگیزشی: هدف ، ارزشها ، نیازها ، خواسته ها ، خواسته ها ، اهداف
معنای فرهنگی: هنجارها و ارزشهای فرهنگی ، استرس فرهنگ پذیری ، موانع زبانی
یک مثال جالب
شما می توانید شرم را از طریق درمان به معنای غرور و خوشبختی تبدیل کنید
شرم یک عامل بزرگ اما نادیده گرفته شده در تحقیقات رفاه است. در یک جامعه دیجیتالی غیر شخصی فزاینده ، مشکل شرمندگی بیشتر می شود. طیف گسترده ای از اختلالات و رفتارهای خودزنی ، از اعتیاد گرفته تا پرخاشگری ، همه را می توان در احساس شرم آور روح خوار جستجو کرد. این مقاله بر روشهای تبدیل شرم به رفاه و تاب آوری تمرکز دارد.
انواع مختلف شرم
چهار نوع اصلی شرم با علل مختلف وجود دارد که نیاز به درمان های متفاوتی دارد. هر چهار نوع شرم در صورت عدم درمان می توانند سمی شوند و بر سلامتی ما تأثیر منفی بگذارند.
1) شرم بر اساس گناه برای برخی تخلفات اخلاقی.
2) شرم مبتنی بر مقایسه اجتماعی به دلیل خوب نبودن دیگران یا متفاوت بودن با دیگران.
3) شرم بر اساس تصویر شخصی از کمبود/نارسایی خود ، واقعی یا خیالی.
4) شرم ناشی از ضربه به دلیل سوء استفاده های جسمی یا روحی ، مانند تجاوز جنسی یا سوء استفاده لفظی که ما به اندازه کافی خوب نیستیم.

مداخلات مختلف متمرکز بر معنا
خبر خوب این است که با استفاده از معنادرمانی، درمان موثری برای شرم وجود دارد و ما می توانیم با غلبه بر شرم مقاوم تر و شادتر شویم .
معنا درمانی می گوید که این انواع مختلف به مداخلات متمرکز بر معنا متفاوت نیاز دارند. به عنوان مثال ، برای نوع اول ، دلسوزی به خود و بخشش ملاحظات مهمی در درمان است.
گردآوری: بخش روانشناسی بیتوته