بزرگنمايي:

آریا بانو - عطیه پژم: لباس از آن دست محصولاتی است که به واسطه کهنگی ادراکی طرد می‌­شود و همین امر توجه به موضوع فست فشن را در جهان جدی‌تر کرده است.


سرویس مد و لباس هنرآنلاین: فست فشن یعنی سریع‌ترین راه ممکن برای توزیع مدها. این اصطلاح بیشتر در میان برندهای مشهور جهان متداول است و مهم‌ترین هدف از قرار گرفتن در این پروسه آن است که حداکثر زمان بین شکل گرفتن یک طرح در ذهن طراح تا زمان ورود به فروشگاه‌ها بیش از دو هفته نباشد.
اما نکته قابل توجه اینکه ضایعات و تخریب زیست‌محیطی ناشی از تولید صنعتی و فست فشن بر کسی پوشیده نیست، در حالی ‌که میزان مصرف امروزه تناسبی با نیازهای اولیه ما ندارد و این تخریب چندان هم نتیجه تولید منطقی نیست، بلکه در راستای سودآوری هر چه بیشتر نظام‌های خطی اقتصادی است.
برنامه‌ریزی طراحان و تولیدکنندگان برای حفظ کیفیت محصول تا زمان مشخص و خارج شدن از عملکرد محصول بعد از مدت کوتاهی از استفاده عبارت است از طرد محصول وقتی که هنوز کارایی خود را از دست نداده و این در شرایطی است که استفاده کننده به دلایل اجتماعی و تبلیغات صنعت مد آن را دور می‌اندازد و لباس هم از آن دست محصولاتی است که به‌واسطه کهنگی ادراکی طرد می‌شود.
روند فعلی در صنعت پوشاک، بیش از همه در تعریف مد شتابان صدق می‌‌کند، یعنی مجموعه‌های مد ارزان‌قیمت بر اساس روندهای فعلی مد گران‌قیمت و لوکس است و بنا به طبیعت خود، یک سیستم سریع پاسخگویی و مصرف نو به نو را تشویق می­‌کند.
زمان استاندارد از راهروهای نمایش تا رسیدن به دست مصرف‌کننده، در حال حاضر تنها توسط شرکت‌هایی مانند" اچ اند ام" و "زارا" از شش ماه به چند هفته فشرده شده است.
میل به ثروتمند و موفق دیده شدن از طریق خرید آخرین مد، چه با نام تجاری لوکس باشد چه محصول تولید انبوه شده، دارای اثرات مضر بر محیط زیست است.
افزایش جمعیت و چالش پاسخ به خواسته‌های فردی و تلاش برای ایجاد خود ایده‌آل، فشار بر محیط زیست را افزایش می‌دهد.
اثرات زیست‌محیطی صنعت مد تنها شامل تولید لباس، منسوجات و ملحقات لباس نمی­‌شود، بلکه تعمیر و نگهداری، پایان عمر مصرف، حمل‌ونقل، ارسال با کشتی، طراحی، تبلیغات و بازاریابی و پیچیدگی‌های بی‌شمار ناشی از خرده‌فروشی محصولات نیز هست.
به‌منظور ایجاد پایداری در حوزه مد و لباس، فرآیند استفاده از اهمیت بیشتری برخوردار است و اخیراً گرایش به کار در حوزه مصرف‌کننده بیشتر شده به طوری که اعتقاد بر این است در هر نوآوری راهبردی، باید بر روی عامل ارزش‌آفرینی برای مشتری تأکید شود نه رقابت.
بدین ترتیب ارزش محصول باید در زمینه استفاده واقعی تعریف شده باشد و بر این اساس طول عمر محصول باید عمیقاً به ارزش محصولات متصل شود. این مهم نکته قابل توجهی است که در شرایط فعلی و نظر به رشد تولید در صنعت پوشاک کشور باید مورد توجه تولیدکنندگان ایرانی قرار گیرد.